Chernobyl-Thuiskomst

De vlucht terug

En toen was het eindelijk echt zover.
Zondag 4 november..
7 uur de wekker.. De spullen hadden we de avond er voor al allemaal in de koffers gepropt, dus het was wakker worden, aankleden, uitchecken en wachten tot 8 uur op de taxi.
Alles in de taxi gepropt en naar het vliegveld.
Daar waren we ruim op tijd. Inchecken, bagage afgeven, paspoort controle, 2e stempel erbij gekregen 🤪 en toen ff wat eten en drinken.

En rond 10.15 uur naar de gate waar we moesten zijn, naar binnen, onze stoel zoeken en wachten tot we gingen vliegen.
Nu 3 uur wachten en genieten van het uitzicht (hoop ik) tot we weer in Brussel zijn 🙂 .
Buiten is het mooi zonnig en blauwe lucht en een wit wolkentapijtje. Af en toe is de bewolking onder ons weg en konden we in reallife Google Maps bekijken 😀 .
Ben benieuwd wat voor weer het is in Brussel.
En zo gingen we dus van een somber en mistige Kiev weg en kwamen we aan in een zonnig Belgie 😀 . Das altijd leuk hahaha 😛 .

We hebben echt een geweldige week gehad. Ook Perry vond het geweldig om zoiets mee te maken.
Ben gewend om tig verschillende soorten leegstaande gebouwen binnen te gaan, maar dit was toch net wat anders, zekers ook omdat we bij de Powerplant zijn geweest en alles gewoon van dichtbij gezien en gelezen hebben. Echt een hele mooie en aparte ervaring.

Bedankt Michel en Tom dat wij daar van mee mochten genieten tijdens jullie trip en bedankt om ons wegwijs te maken op een luchthaven 😀 .

En nadat we eindelijk echt thuis waren, de boel in de wasmachine gestopt. Kindlief aangesproken dat het huis zowaar er nog netjes uit zag en dat ie zelfs netjes had afgewassen en ‘s avonds onze lieftallige hondjes wezen halen die net zo blij waren als wij dat we ze weer zagen 😀 . Ze waren hartstikke goed verzorgd door Villa Hondegem en ze vonden ze voorbeeldige honden (altijd leuk om te horen hihi)  🙂 .
Jory bleef maar aan Perry hangen. Yada liep heen en weer tussen mij en Tycho en Leeya wilde gewoon naar huis toe hahahah. In de auto zaten dus de 2 dames in m’n oor te hijgen dat ze zo blij waren en Jory lag bij Tycho op schoot en wilde niet meer weg..