Een heel oud krakkemikkig en vochtig huisje midden in een bos. Hoe moesten we hier nou komen??? Dat was echt ff puzzelen.
Auto op een zo dichtbij mogelijke parkeerplaats gezet waar het mocht en toen gingen we wandelen.. En wandelen vind ik leuk en daar ben ik best goed in, zolang het dus vlak is en niet met bepakking van zware rugzak met inhoud en tig kilo wegend statief 😛 .
Maar nee, m’n tasje weegt best wat en dat statief ook en we gingen ook nog eens de hoogte in.. En ja, dan loop je met 2 mannen die bijna 2 meter lang zijn dus giga grote passen nemen en die voor de hobby ook nog vaak genoeg de echte bergen in gaan om te wandelen hahahahah 😀 .
Maar ik liet me niet kennen, ik er achter aan.. Voor zover het lukte dan, want het leek wel of hun steeds sneller gingen 🙁 ……..
M’n hart klopte overal, behalve op de goede plek. M’n longen werkten dubbel zo hard en m’n benen hadden op den duur geen zin meer om die ene stap nog verder naar voren te doen hahahaha.. Kwam dus halfdood aan boven.
Gelukkig na een paar diepe ademhalingen was ik weer op adem en gingen we naar binnen. En het 1e wat is zag was een vuursalamander die over de grond heen kroop 🙂 . Dat was wel gaaf, want die had ik nog nooit gezien 😀 .
Ok.. En toen gingen we het huisje verder verkennen. En woow, wat een leuk kotje zeg. Waarom het Huize de Jager genoemd word weet ik niet, maar had het beter House of the Dolls genoemd kunnen worden met al die poppen die binnen waren hahahaha.
Maar een geweldig huisje dus. Sommige plekken wat vochtig. Ik was al blij dat het niet keihard aan het plenzen was, want op sommige plekken kwam het toch al goed naar binnen gedruppeld.
En na 2 uurtjes ofzo waren we klaar en toen moesten we die berg af. Gelukkig ging dat wel ietsjes sneller bij mij dan toen ik naar boven moest hahahahah 😛 .
Bezocht: April 2018