Een landhuisje in een hele drukke straat..
In 2015 reed ik en de gene met wie ik mee was hier langs. Het viel ons gelijk op aan de vele bomen en begroeiing in de tuin. Even terug gereden, maar ja, heel druk kruispunt en een groot, hoog en dicht hek en ja we konden dus toen niet ff checken..
Deze dus gelijk in ons bestand neer gezet en ja hopen om ooit eens terug te gaan om echt te gaan checken.
Daarna hoorde ik dus dat hij al eens ontdekt was en dat hij een naam had: Manoir aux Bouquets..
Ondertussen nog steeds niet terug geweest om echt te kijken wat er van binnen te zien was, want wat heb je als je alleen een naam weet en meer niet.. En toen hoorde ik ook nog eens dat ie dicht zou zitten en ja, het ligt niet echt om de hoek en elke keer als ik wel in dat land was, dan kwam ik er ook niet echt langs en om nou een omweg te nemen voor iets wat je niet zeker weet hoe of wat ????
Ondertussen wel eens foto’s gevonden er van en woow, dat zag er toch echt wel heeeeeel erg gaaf uit 🙂 .
En zo zijn we zo’n 3 jaar verder… En toen zag ik weer ineens foto’s er van.. Dus even na gevraagd of het oude of recente foto’s waren en de persoon was nog maar pas geweest..
Ooohh, maar dat verandert de zaak 😀 .
Dus ik snel Arno gemaild of hij mee wilde gaan en ja dat wilde hij wel 😀 .
En zo stonden we dus op een zaterdagochtend rond 7 uur (ja het was toen nog donker en goed donker ook) hier voor de poort. Eventjes dat poortje beklimmen en een gaatje zoeken.
De ingang die ik kreeg was mooi dicht gemaakt. En andere ingangen ook of ze waren doodlopend 🙁 .
En toen zag ik een ander gaatje waar we net door heen paste en ja ja, we waren binnen 😀 .
En toen wachten tot het licht werd en ja, dat duurde dus behoorlijk lang, want echt overal waar een luik voor zit in dat huis was dus gewoon dicht. Geen straaltje licht dat bijna naar binnen kwam 🙁 .
Dit word een uitdaging hahahaha.
Dus gewapend met m’n camera en zaklamp heb ik er toch nog wat moois van proberen te maken, al was dat soms toch echt best wel moeilijk, want bij de trap was dan weer licht genoeg en werd je bijna verblind door het zonnetje wat aan het opkomen was..
Maar goed, ben toch blij dat ik eindelijk na 3 jaar dat we hem vonden toch eindelijk gedaan heb 😀 .
Bezocht: Oktober 2018