Manoir le Veuves et Orpheline

Een leeg, maar mooi kasteeltje. Achter een poort en hek.. Hmmm, hoe moeten we hier nou binnen komen ???
Ok, Chiel, ga jij ff gluren hoe of wat. Hij wringt zich ergens tussen, kruipt op handen en knieen onder een stel struiken door en toen kwam er een auto naast ons staan..
Ohhooohhh.. Dus wij weggereden en Chiel achter gelaten.
Verderop geparkeerd en ik richting Chiel toe. De auto die er stond was ondertussen weer weg. Even wat afleveren of iets dergelijks denk ik.. Dus ik wurmde me ook naar binnen. Ook op handen en knieen onder een stel struiken door en toen vond ik Chiel..  Wij smssen naar Wijnand en Tessa en die kwamen met spullen naar ons toe. En ook hun via het zelfde weggetje naar binnen.
We hebben ons hier wel ff lopen vermaken en toen wilden Chiel en ik weer terug gaan, want wij waren klaar. Dus we kregen de sleutel van de bus en gingen langs dezelfde weg weer terug naar de uitgang.
Niemand te zien en we kruipen onder de struiken door en proberen ons er weer uit te wurmen en toen stonden daar de overbuurtjes over de poort te gluren..
Oohooohhhh…. Door lopen naar de auto. Achtervolgd door de beste man. Die pas bij de auto zei dat we er niet mochten komen.. Wij ons geëxcuseerd en voor de zekerheid zijn we maar weggereden.
Onderweg wel gesmst met de andere en een half uurtje later konden we hun oppikken 😀 .

Bezocht: Juni 2018

Gallerij