Hier in september 2015 al eens geweest. Heel vroeg in het donker, via een raampje naar binnen gekropen. Over een half ingestorte kamer moeten kruipen, waarbij ik dus op de terugweg behoorlijk schrok dat ik daar in het donker over heen gegaan was, dat zag er dus best wel doodeng uit en noemde mezelf ook behoorlijk gestoord, maar er was toendertijd geen andere in/uitgang dus moest daar ook echt weer terug over heen om terug eruit te gaan.
Toendertijd ook helemaal geen fatsoenlijke tijd genomen om er foto’s te maken, ook al heb ik me er toen wel vermaakt hoor, maar echt op m’n gemak voelde ik me toen niet en was toen toch ook best wel snel weg 🙁 .
Dus na al die jaren begon het te knagen en Arno en ik gingen weer eens samen op pad en ik bedacht dat we daar wel eens heen konden gaan. Hij was er nog niet geweest en ik kon dan eindelijk die revisit doen 😀 .
Gelukkig een andere ingang kunnen vinden en was wel zo nieuwsgierig om ff naar de ingang van 2 1/2 jaar geleden te gluren en woow, heel die ruimte was nu compleet ingestort, dat was echt helemaal niet veilig meer om daar langs te gaan. Volgens mij als er een goede storm komt zakt dat gedeelte was er aan vast zit en al half ingestort is zo in elkaar 🙁 .
Maar goed, we hebben ons er 2 1/2 uur heerlijk vermaakt 😀 . Heb er echt de tijd er voor genomen. Heerlijk huisje 🙂 .
Bezocht: Februari 2018