Een heel leuk huisje, maar hoe ik er moest komen, moest ik toch ff goed bekijken..
Tommy zei de weg.. Hier in, daar in, recht door, hier af slaan.. Ik deed het allemaal netjes..
En toen zei Tommy: Bestemming bereikt…..
Euh ????? Bestemming bereikt ??? Ik sta hier en de pinpoint staat helemaal daar zag ik op Tommy staan..
En buiten.. Buiten zag ik geen weg meer. Die was foetsie…..
Ooooohooohh….
Tommy uitgezoomd en ja, daar is de pin, maar toch nog wel zo’n kilometertje of 2 verderop… Zag wel een soort weg waar van die grote vrachtwagens hadden gereden ivm bomen kappen (lagen er tig van, naja, ik stond gewoon stil voor het bos eigenlijk haha).. Maar om daar nou met IeTie door heen te gaan. Tis een Hyundai he, en geen Jeep 😀 ..
Dus auto maar aan de zijkant geparkeerd.. Gelukkig was het maar 5 uur sochtends en dan zijn er denk ik niet veel werklui aan het werk en al helemaal niet op zondag..
En toen met Tommy in de hand gaan wandelen naar de pinpoint… Eerst door de modder en toen kwam ik dus in het bos terecht. Ga ik er om heen of er door heen.. Ik zag een soort pad, dus ben zo recht door het bos naar de andere kant gewandeld.
En toen was ik er… Dacht ik… Dus niet… Er stond een lekker groot ravijntje tussen het huisje en mij in… Godsamme zeg.. Hoe nu weer…. Stukje verder gewandeld en toen kwam ik op een verhard pad uit. He, hier kan je ook rijden.. Maar ja, was nu zo dicht bij m’n doel dat ik toch echt geen puf had om eerst terug naar IeTie te wandelen om alsnog die weg te gaan zoeken, want ik zag dat die de totale andere kant op ging als waar ik vandaan kwam..
Dus verder gewandeld. Bruggetje over en toen was het verharde pad ineens vol met onkruid.. Onkruid van een meter hoog. En dat klein stukje was nog een paar 100 meter wandelen. En eer ik eindelijk bij het huisje aan kwam, waren m’n schoenen, sokken en m’n broekspijpen zeiknat.
Maar eindelijk stond ik er.. Voor het huisje.. En nu maar hopen dat het niet bewoond was, al leek me dat niet, want om elke dag dat stuk te wandelen, want er was verders echt geen ander pad daar heen.. Hoe dichter ik bij kwam hoe meer ik zag dat de ramen al in gegooid waren in de serre. Ai, das zonde… De serre was ook een bende.. Eenmaal binnen was het toch wel heel erg leuk. De eetkamer was behoorlijk getrashed, maar de woonkamer was nog mooi intact. Ik denk dat er nog wel eens jongelui hier komen om te chillen, te zien aan de volle asbak die op het tafeltje stond..
En boven waren er ook nog een paar mooie ruimtes waar ik me toch best wel vermaakt heb 😀 .
En toen waren m’n broekspijpen net een beetje droog en toen moest ik weer dat hele pokkenend door het onkruid, bos en modder heen wandelen om weer bij IeTie te komen..
Maar dat deerde me echt helemaal nix. Ik was al blij dat ik na 2 kilometer heen wandelen de weg terug weer wist hahahahha 😀 .
Bezocht: Mei 2016