Een oude school.. Aan de buitenkant zou je bijna denken een gewone school die nog in gebruik is. Als je beter kijkt zie je dat er houten platen voor de ramen zitten, maar als je binnen bent had je dit toch echt niet verwacht. Althans ik niet.. Heerlijk die afgebladerde verf en die kleine oude schoolbankjes 😀 .
En natuurlijk moest je hier weer eens vroeg er voor zijn. Althans wel als je op een doordeweekse dag gaat urbexen. Er staat namelijk een andere school daar vlak in de buurt en die is gewoon in gebruik..
Dus om half 7 kwam ik hier aan. Nog heerlijk donker en ik ging de route nemen die ik van een paar mensen gehad had die er al geweest waren.
Urbexway of normale weg???
De Urbexway natuurlijk maar eerst proberen 😀 .
Nou nou nou…… Over een paadje waar het best wel wat donker was, voorzichtig lopen, want zaklamp kon ik niet gebruiken. Kom je bij een draadhekketje en je ziet in het zachtje vale licht van een lantaarnpaal die in de verte staat dat ie een beetje omgebogen is.
Das handig, er op zitten, benen er over heen zwieren en dan ben ik er.. En terwijl ik wil gaan zitten op dat omgebogen stukje bedenk ik me ineens dat er iemand had getikt over stekkertjes????? WAT en WAAR was dat ook alweer ?????
En terwijl ik mijn edele billen neerplant voel ik dus ineens de stekkertjes…………………………………… Oja, PRIKKELDRAAD hahahhahaha 😀 .
Gelukkig had ik m’n urbexspijkerbroek aan en daar zit al diverse gaten in dus die vallen daar niet bij op hahahahha.. Maar ik zal dat woord stekkertjes dus nooit meer vergeten hahahaha..
Maar toen moest ik nog wachten tot het licht werd en dat was toch wel een half uurtje.. Maar op het gemakje beetje rond gelopen en gekeken en toen het wat licht werd eens begonnen met foto’s maken.
En natuurlijk was ik om half 9 klaar.. En ondertussen was het buiten al een stuk drukker geworden.. Kindjes die speelden en rond renden. Ouders die de kindjes kwamen brengen en gezellig bleven kletsen met elkaar..
En zo stonden er dus een stuk of 6 ouders tegenover mijn uitgang.. En er was er maar 1tje… Dus ik stond daar gezellig te wachten.. Na een kwartiertje gaven ze nog geen aanstalten om weg te gaan dus dan maar de stoute schoenen aan getrokken..
Gewoon naar buiten gewandeld, deur netjes achter m’n kont dicht gedaan, snel gekeken hoe je via de normale weg er uit kon ipv via de stekkertjes 😛 . En zo rap naar links, over een klein muurtje en via het gewone wandelpad langs de kletsende ouders weggelopen.
Volgens mij hebben ze me niet eens opgemerkt, zo veel kletsten ze………………………..
Bezocht: September 2016