Met het monster naar Ninglinspo

We namen een paar daagjes lekker vrij.. Mogen wij ook wel eens na al dat harde werken.. En ik bedacht dus om dan in 1 van die dagen gezellig naar de Ninglinspo in Belgie te gaan. Weer eens lekker wandelen en klauteren. Daar had ik gewoon weer eens lekker zin in..
En Perry had daar gelukkig ook zin in 😀 .
Hij met een rc-auto op weg en ik met Taavy, want die is wat rustiger dan de andere 2 doerakken en we wilde geen ADHD-dag hebben die dag..

En wat voor een dag was het zeg.. Jeetjemineetje…
Taaf vond het helemaal geweldig.. Het water waar hij door heen kon lopen en mee kon spelen..
De rotsen waar hij over heen kon lopen en klauteren. Bij het water was het wel af en toe rustig aan, want sommige steentjes waren wel eens wat gladdig.. De smalle bruggetjes waar je je evenwicht goed op moest houden, wat ie ondertussen al heel goed kan, want gelukkig hadden we geoefend thuis daarop 🙂 ..


En de gladdigheid hadden we zelf ook al opgemerkt onderweg, want eerst ging Perry al eens onderuit toen hij een foto wilde maken en zijn hele linkerkant was nat. En ikzelf was ook gezellig aan de wandel en dacht dat ik via de rotsen wel korter kon oversteken, maar ook ik ging toen onderuit en lag met m’n kont in het water.
Maar ondanks die paar dingen ging de rest van de route gelukkig helemaal goed hahaha..

En ik wilde ook graag foto’s maken met dat ‘zachte’ water.. Moet je met een lange sluitertijd doen e.d., maar ik heb daar totaal geen verstand van, zeker niet op m’n camera.. En om nou heel m’n camera + tas + statief mee te zeulen had ik ook niet echt zin in, dus ik op zoek op internet naar een lange sluitertijd-app voor op de telefoon en toen vond ik er 1tje..
Tegen Perry gezegd en die was er wat sceptisch over en vertrouwde het niet zo, maar op mijn aandringen toch maar gedownload en geprobeerd en wooooowwww, die app ga ik echt bewaren 😀 ..

Gelukkig had ik ook niet echt m’n allerbeste kleren aan, want doordat Taavy met een lange lijn moest lopen en wat ik dus ook soms eens binnen moest halen ivm andere mensen/honden of vanwege boomstronkjes en stenen waar de lijn achter bleef hangen en zo was ik dus ipv gewoon zwart was ik modderzwart hahahaha 😛 .. Gelukkig hebben we een goedwerkende wasmachine hahaha..

Toen we bij het uitkijkpunt waren zag Perry ineens een ander paadje.. Normaal zouden we het brede saaie pad naar beneden moeten nemen, maar dit zag er ook goed belopen uit en het ging door het bos heen zoals we zagen.. En woow, toen kwamen we op een paar mooie plekjes uit zeg. Wat een geweldig uitzicht was dit 🙂 ..
Alleen het allerlaatste stuk was ff oppassen, want dat was toch wat steiler dan we dachten en aangezien het allemaal los zand was waar je zo op kon uitglijden moest ik toch ff rustig aan doen, want anders lag ik zo weer op m’n kont, al was ik dan wel sneller beneden denk ik hahahahah.. Maar deze weg gaan we onthouden, want die is toch leuker dan die brede saaie 🙂 ..

Bij de parkeerplaats aangekomen waar het ondertussen hartstikke druk was en we onze auto moesten zoeken hebben we alle spulletjes weer ingeladen. Toen we aankwamen om kwart voor 8 die ochtend stonden er maar 2 auto’s en 1 camper en 5 uur later was het zoeken hahaha..
Maar goed, alles in de auto weer.. Toen zag ik dat er een stuk struik half in de kofferbak vast zat, dus zeg tegen Perry: Heb jij de kofferbak open gehad ? Jaa, ff spullen er in.. Ok, maar je hebt een struik er bij gedaan hahaha..
Dus ik open hem, haal de struik eruit en op de 1 of andere rare manier zat mijn middelvinger van m’n linkerkant bij de klep en Perry ziet dat ik met m’n rechterhand die tak weg haal en duwt zo de klep weer dicht.. Met mijn vinger er nog tussen dus… Aaarrggghhh… Snel open.. Gelukkig niet op m’n ring, maar gewoon net er boven zat ie klem.. Echt geluk gehad dat ie aan de zijkant van de klep zat, want daar zit grotendeels rubber. Maar was toen toch wel ff pijnlijk en schrikken.
Nu dus 2 licht gekneusde vingers.. M’n linkse middelvinger van de achterklep en de linkse ringvinger van de val in het water, want probeerde mezelf toch op te vangen door m’n hand uit te steken, maar door de vele stenen en keien in het water ging het dus toch mis met die ene vinger. Wat ik dus de dag er na pas goed voelde..
Dus nu lekker rustig aan doen. Bijkomen van de zware, maar leuke dag en ff alle pijntjes laten oplossen (kan wel merken dat ik wat ouder word hahaha)..