Een dorpje wat een aantal km verderop zit met nog diverse gebouwen.
Het is meer bekend om de mooie houten kerk die er staat.
En ondanks dat het helemaal niet zo heel ver weg is hebben we toch zo’n 1 1/2 uur in de auto gezeten er voor.
Vanwege dat er al 30 jaar niemand er meer woont hebben ze dus ook in al die jaren de weg er heen laten vervallen en dat is goed te merken.
We konden maar hooguit 20 a 30 km p/uur rijden vanwege de vele bobbels en obstakels in en op de weg.
Ikzelf vond het een hele bizarre rit.
Iedereen was stil. Ok, Michel en Perry waren ondertussen in slaap gedommeld door het heen en weer geschud 😀 .
Maar Tom en ik zeiden nix en hebben al die tijd naar buiten gekeken.
Soms kwam je langs de weg houten huizen tegen. Sommige ingestort, sommige waar je zo weer in kon trekken of althans als doortrekhutje tijdens een hiking/wandeling.
Het was zo bizar. Alles verlaten en doodse stilte… En heel veel mooie natuur..
We kwamen ook nog een begraafplaats onderweg tegen. Vele kruizen als grafsteen. Kale, maar ook nog met linten en bloemen e.d.. Sommige dingen zagen er nog zo mooi uit, dus er komen nog wel eens mensen hier kijken bij hun familieleden .